De brouwerij Ginder-Ale was ooit onmiskenbaar dé motor van de economie van Merchtem, de enorme gebouwen liegen er niet om.  Intussen al een kwart-eeuw leeg (op wat activiteit in de marge na), blijven Martinas en Lagerkelder overeind als fiere bakens in een verder overwegend lage, ongearticuleerde, vaak wat versleten en ruimtelijke sterk verhakkelde dorpskern.

De Lagerkelder is dik : 54x54m.  In het midden is het vandaag donker.   De kwaliteit van de ruimtes is uiteraard afgestemd op de originele bestemming.
Willen we de Lager-kelder duurzaam verbouwen en herbestemmen, dan is de noodzaak aan meer licht en lucht centraal in het volume cruciaal.  We ontwerpen door weg te snijden, door uit te hollen : een genereuze ‘void’ met buitenklimaat binnenin, vanaf een centrale ruimte op niv 1 naar de publieke zaal op niv 2 door een nieuwe daklaag heen, open naar de hemel.

Langs de open ruimte worden op vijf niveaus private ‘units’ ontsloten waarvan de precieze bestemming tot op zekere hoogte nog flexibel is: wonen allicht (voor het overgrote deel waarschijnlijk), maar evengoed zijn hier en daar ook kantoren of andere bestemmingen mogelijk.  
Het schema van een publiek/collectief netwerk met private kavels introduceert meteen ook een zeer efficiënte manier om de Lagerkelder te verbouwen tot ruimtes die ruim voldoen aan hedendaagse bouwtechnische eisen inzake energieprestatie, binnenklimaat, akoestiek, ...  Een lichte inbouwstructuur in houtskeletbouw wordt per private unit als een geïsoleerde 'doos' in de structuur gebouwd. De rest mag 'koud' blijven. Door het principe van beschermde volumes als lichte inbouw vermijden we een complexe en dure gevelrenovatie, en kan de bestaande materialiteit van de gevel en het beeldbepalende karakter van de Lagerkelder als baken in Merchtem overeind blijven.