Op het bedrijventerrein in Haasrode werd het voormalige Telindus kantorencomplex omgevormd tot UCLL campus Haasrode. In het verleden werd hier door Crepain-Binst Architectuur een nieuwbouw kantoorgebouw ontworpen, dat met een hoekverdraaïng aansloot bij de oudere gebouwen van de campus. Op het snijpunt van oud en nieuw werd een oude industriële hal ingekapseld door het nieuwe complex.

Met de komst van UCLL werd het kantoorcomplex in recordtempo en met een minimum aan ingrepen omgevormd tot scholencampus. Enkel een aula magna ontbrak...
De opdracht bestond erin om - op 8 maanden tijd - in de leegstaande hal een hoogwaardig auditorium te ontwerpen en te bouwen voor een 550-tal personen volgens het doos-in-doos principe. 
Het auditorium is alleen afwerking: een stootvaste en akoestisch performante onderbouw bepaalt de hoogtes van de tribunes en van de inkomsassen, een lichte ‘witte’ bovenbouw bepaalt het juiste volume.

Dit spiegelt zich in de constructie: een betonnen onderbouw vormt een bovengrondse verdeelbalk die de funderingswerken tot een minimum beperkt, en de lichte bovenbouw van stalen kolommen en balken draagt. De voornaamste kwaliteit ontstaat door het gericht inzetten van de diepte die ontstaat tussen nieuwe en bestaande structuur, tussen buitengevel en binnenschil: een raam, een verlichtingskoof en toegangssassen ‘prikken’ doorheen deze dikke tussenruimte, en bieden een interessante ruimtelijkheid aan de zaal. Een verspringing in het plafond en subtiele verschillen in kleur belichten vervolgens het feit dat het hier voornamelijk over 2 zalen gaat, het gebruik als ‘aula magna’ is eerder uitzondering dan regel. Een robuuste houten tribunevloer, gemaakt van constructief beukenmultiplex, en de houten lambrisering die ook terugkomt in de toegangssassen, geven de zaal karakter. 

Door een slimme inpassing van de toegangssassen, bevestigt de opdeelbare grote aula met haar formele toegang op +1 de ‘studentenstraat’ boven de sokkel, en laat ze op de begane grond plaats voor onafgewerkte polyvalente ruimtes als ‘foyer’ en ‘hemisfeer’.

Vandaag is de ooit ingekapselde aberratie wat van het kantoorcomplex een onderwijscampus maakt: tegelijk de meest representatieve plek, en tevens ‘gratis’ ongekunstelde tussenruimte voor de meest informele studentenactiviteiten.