De therapietoren is de eerste fase nieuwbouw in het eerder door GBA-WIT-BAS-PARTNERS opgestelde masterplan voor de reconversie van UZ Pellenberg tot een gespecialiseerd revalidatiecentrum. De therapietoren concentreert alle therapieruimte in een verticale stapeling van oefen- en behandelzalen, een kine- en fitnesszaal, een therapiebad en een sporthal. 
De stapeling is in eerste instantie een straffe structuur (‘corpus’) die bijna zonder verdere afwerkingen in gebruik kan genomen worden. In deze structuur kunnen nu en in de toekomst op een flexibele manier specifieke lokalen met eigen voorzieningen en afwerkingsmogelijkheden een plaats krijgen. 
Alle doorlopende verticale elementen (liften, trappen, kokers) zijn gegroepeerd in één smalle structuurzone die het gebouw ineens de nodige windstabiliteit geeft. De brede zone die overblijft is op die manier niet a priori bezwaard door verticale circulatie of kokers, en ook niet door een opdeling in lokalen. In deze vrije vloeren onderscheiden we drie structuren:
-de onderste verdiepingen die aansluiten bij het park en het beddenhuis -  waar de verdiepingshoogte gedicteerd wordt door de verbinding met het bestaande gebouw - krijgen een aanwezige structuur van schijven en balken, die de overspanningen beperken, en die in de vrije ruimte verschillende plekken creëren. 
-eens  boven het beddenhuis zijn we niet meer gebonden aan een bepaalde verdiepingshoogte. We houden de volledige ruimte vrij van structuur en krijgen zalen met een maximale afmeting van ca 15m x 30m, die vergezichten opzoeken over het beddenhuis en het park heen.
-om de zalen vrij van structuur te houden zorgen op niveau 06 grote vierendeelliggers voor een volledig stijve tussenverdieping die de vloer van de ene zaal vormt, en het plafond van de andere.