Structuurschets WOONKERN

Duurzame en ruimtelijke ontwikkeling van woonkern Heverlee

Projectdata

Opdrachtgever: 
Stad Leuven
Plaats: 
Heverlee
Ontwerp: 
2018
Realisatie: 
2020
Status: 
in uitvoering
Samenwerking: 
Vectris (mobiliteit)
Endeavour (participatiemomenten)

Meer dan wat dan ook, gaf het weerbarstige landschap richting en vorm aan de atypische stedelijke ontwikkeling van Heverlee. Het is noodzakelijkerwijze ook het canvas waarop de nieuwe ruimtelijke verhalen van morgen gestalte krijgen. Haast onvermijdelijk wordt dit een dialoog tussen rivier en plateau. In de harde lijn van de Kardinaal Mercierlaan vinden beide landschappen een wel erg bijzonder raakvlak. Nergens worden laag en hoog, beneden en boven, water en bos, hectiek en rust, klein en groot, lokaal en bovenlokaal, zo nadrukkelijk dichtbij elkaar gebracht als daar, terwijl ze tegelijkertijd onderscheiden werelden blijven. En niet toevallig verzamelt net die lijn ook een groot deel van de centrumfuncties en voorzieningen die zo belangrijk zijn in de structuur van de publieke ruimte, lokaal en bovenlokaal. En zo wordt deze opgave een bijzondere oefening, op het scherp van de snee. Een unieke gelegenheid om deze merkwaardige vorm van living apart together die er zich doorheen de geschiedenis ontplooide, te herrijken.

De twee masterplannen (respectievelijk boven en beneden) moeten inderdaad daarover gaan: tegelijkertijd de eigenheid van twee totaal verschillende werelden erkennen en articuleren én ze op elkaar te betrekken. Het Gemeentehuis boven op het plateau biedt de gelegenheid om het balkon op de vallei aan te scherpen en op te laden. Naast de ommuurde pastorietuin en het open speelveld lijkt de toevoeging van een mineraal, gedienstig plein gepast. Samen vormen ze een bijzonder landschappelijk drieluik dat het publieke leven op een eigenzinnige manier verzamelt op de rand. Beneden lijkt het project vooral een gelegenheid om de riviervlakte naar de voorgrond te brengen, tot op de drempel van de stad. In de bres aan de Kardinaal Mercierlaan ontwerpen we een sas. Het sas is een vrijplaats van niemand en voor iedereen. Soms leeg. Soms vol parkeren voor de markt of het voetbal. Soms voor een universiteitsevent. En, met de seizoenen en de grillen van het weer, zelfs voor het water van de Dijle.  Dit sas is als een klankbord voor de ritmes van stad en natuur.