Dorpshuizen en bindweefsel

Op een plek in het hart van de dorpskern van Zonhoven wordt een ambitieuze vervanging van het ontmoetingscentrum 'de Kwint' geprojecteerd: een mix van functies waarbij een ontmoetingscentrum de grond zal delen met woningen, horeca en diensten. 
Drie nieuwe grote huizen worden zorgvuldig ingeplant op de site. Elk huis biedt naast woonprogramma ook een bijdrage aan de straat en aan het gemeenschapsleven. Ze geven gezicht aan de schaalvergroting die zich in de gemeente afspeelt, maar gedragen zich niet als schizofrene dorpsvreemde indringers. Met gevoel voor nuance proberen ze - zonder het ‘oude’ of het ‘kleine’ te assimileren, noch te bruskeren - de dialoog aan te gaan met de dorpseigen kwaliteiten van hoogte, materialiteit, dakvorm, porositeit, nabuurschap. 
Het Bindweefsel is een laag die de taal spreekt van de tuinmuur, de poort, het dak, de luifel, en in die zin niet nieuw is in het dorp. Het Bindweefsel heeft meerdere gedaanten. Als de haast archetypische bakstenen tuinmuur die plek, plein en tuin strak afboordt en de privacy van de aangrenzende villatuinen garandeert. Als de slechts sporadisch zichtbare gedeelde parking die de drie nieuwe dorpshuizen onderling verzamelt op een en dezelfde drager/ondergrond. Als de consequent doorgedreven bestratingen en “vloeren” die plekken verbinden. Soms zelfs als wonen, zoals de 11 grondgebonden tuinwoningen, als het ware in de verdikking van de tuinmuur zelf. En tenslotte zelfs als polyvalente “zaal”. Bewust géén apart dorpshuis, maar als plek tussen het Kwinthuis en het Eggehuis.