Masterplan Wetstraat

groeiscenario voor de uitbreiding van de Europese Commissie

Projectdata

Opdrachtgever: 
Stad Brussel
Plaats: 
Brussel
Ontwerp: 
2008
Status: 
niet gerealiseerd
Samenwerking: 
Fletcher Priest architects
ARUP
Davis Langdon

Het studiegebied is een onderdeel van de Leopoldswijk. Deze negentiende-eeuwse stadsuitbreiding van Brussel vormt een grid/raster met een markant onderscheid tussen de NZ en OW richting in dit grid. De noord zuid gerichte straten (evenwijdig aan de kleine ring) hebben duidelijk enkel een lokaal belang. Ze verbinden het noordelijker stadsweefsel van St. Joost over de Leopoldswijk heen met het zuidelijker gelegen stadsweefsel van Elsene.  De bestrating van het merendeel van deze straten is tot op vandaag kasseien, als was het een aanduiding van het secundaire karakter van deze straten waar –ondanks de immobiliënbonanza in de Leopoldswijk- de tijd een beetje blijft stilstaan. 

De oost-west gerichte straten zijn van een ander aard. Door de band zijn ze breder. Hun rol speelt zich niet op lokaal, maar op bovenlokaal af. Het eigene van het grid van de Leopoldswijk is dat het op interessante wijze lokaal en bovenlokaal, weefsel en stadsstructuur, stilstand en beweging samenbrengt in één samenhangende figuur.

De stedelijke figuur van de Leopoldswijk heeft dus de inherente kwaliteit om  water en vuur, lokaal en bovenlokaal samen te brengen - een eigenschap die bij het herbergen van een bovenlokaal element buiten categorie als de Europese Unie erg van pas komt. Het ontwerp pikt deze kwaliteit op en versterkt ze door een tweevoudige ontwikkelingsstrategie:
-de ontwikkeling van een superstrip (Jozef II-Wetstraat) waarbij kan worden ingespeeld op de bestaande eigendomstructuur om  een proces van transformatie te initiëren.
-de ontwikkeling van plekken van ‘afwijking’ langsheen de NZ-straten in de Leopoldswijk. Gezien de grote onderlinge verschillen tussen deze NZ-straten kan elk van die straten volgens  een ander stedenbouwkundig thema worden ontwikkeld, gebruik makend van de specifieke omstandigheden.
Een assymetrisch profiel voor de Wetstraat ondersteunt deze strategie.  Op grote schaal vormt de wetstraat dan een sequentie van symmetrische knopen (bv. aan de kleine ring, bv. aan de Cinquantenaire) en asymmetrische segmenten (park van Brussel, Leopoldswijk en verderop als de Wetstraat Tervurenlaan wordt: Woluwepark, etc.)