Stad maken

Onderzoek op verschillende schaalniveau’s blijkt essentieel voor het welslagen van Kotmet. Want net door de site op verschillende niveaus te screenen op haar vanzelfsprekende en latente problemen én kwaliteiten, net door in de ontwerpschetsen zowel de schaal van de grote stadsfiguur als die van het individu ten opzichte van een kleine groep te onderzoeken komen we ons inziens tot een stadsmakersproject dat zich goed voelt op de hectische site en dat ook echt kansen biedt om de site en haar buurt te verrijken.

Schaalniveau 1: een nieuwe as als onverwacht metrocadeau

Het eerste schaalniveau onderzoekt het potentieel op schaal van de grote stedelijke figuur. De belangrijkste stadsoperaties van de voorbije anderhalve eeuw (de aanleg van een patroon van lange rechte straten met uniforme gebouwtypolgie, het inpassen van panden en activiteiten langs Zenne en Kanaal, de afbakening van grote bovenlokale functies, de aanleg van een metronetwerk) komen op de site op sublieme wijze bijeen.

De architectuurkeuzes en inplanting van Kotmet moeten dus helpen om de problematische confrontatie tussen binnengebied en publieke stroom aan te pakken zonder de fascinerende kracht van de as te verliezen. Door in het ontwerp rekening te houden met deze bijzondere achtergrond en ondergrond van het terrein kunnen we helpen om de plek terug helderheid en leesbaarheid te geven.

Schaalniveau 2: ‘life between buildings’, de parvis als tapijt

Er dient bij het ontwerp van deze publieke ruimte bijzondere aandacht te gaan naar de wisselingen in de tijd : op afgebakende momenten overspoeld door de markt en haar bezoekers, maar daarnaast vaak genereus en stil. De ruimte van de parvis moet daarom op de vele momenten van de week dat er geen markt is voldoende toegeëigend kunnen worden door alle omwonenden. We nemen de parvis graag letterlijk, en rollen een tapijt uit aan structuren en patronen, met in de randen verhoogde delen die toegeëigend kunnen worden, banken & blokken met verlichting en toch een genereuze breedte toelaten voor de kraampjes van de ‘met’.

Schaalniveau 3: beter wonen door samen wonen

In een eerste stap willen we de sfeer van de private kamer onderzoeken op de grens tussen privé(kamer) en collectieve ruimte. Hoe zorgen we er voor dat de indiduele bewoner de mate van interactie tussen kamer en ‘huis’ goed kan regelen: van volledige afzondering tot gecontroleerde interactie (‘kom gerust binnen’) ? We willen met welgemikte bijsturingen alternatieven zoeken voor de klassieke rechte gang met identieke binnendeuren.

Binnen de traveemaat van 5,40m kunnen telkens twee kamers voorzien worden.

Alternatief aan de lange gang krijgen we een snoer of opeenvolging van smallere en bredere zones waarrond en waarlangs de kamers geschakeld zijn. In plaats van naar één afgebakende en rechthoekige leefruimte per groep te streven zoeken we dus naar een meer amorfe vorm met wisselende sferen in elke deelzone van die leefruimte.